’Ik wilde geen rapport schrijven dat verdwijnt in een la’

Een leesbaar, informatief syntheserapport dat een breed publiek aanspreekt. Als de perfecte onderbouwing voor het bijgevoegde beleidsadvies van Kustgenese 2.0. Dat is wat Moniek Löffler van Bureau Landwijzer graag wil neerzetten. ‘Het was een ingewikkelde klus. Kustgenese 2.0 heeft talloze onderzoeksresultaten en inzichten opgeleverd. Daar moesten wij de rode draad uit ontrafelen. Maar het is bijna gelukt.’

Systeemverkenningen zandige kust is onderdeel van het programma Zeespiegelstijging

Persoonlijke interesse

Als fysisch geograaf is Löffler mateloos geïnteresseerd in het landschap om haar heen. Vroeger werkte ze bij Rijkswaterstaat, nu alweer 14 jaar voor zichzelf. ‘In mijn projecten komt de kust steeds terug. Het gebied geeft me een wildernisgevoel. Een ongereptheid die je in Nederland op maar wei-nig plekken vindt. Een ontzettend boeiend onderwerp. Ik hoefde dus niet lang na te denken toen Rijkswaterstaat me vroeg om mee te schrijven.’

‘Het schrijven van het syntheserapport was een echte hersenkraker.’

Samenwerking

Vorig jaar zomer trad Löffler toe tot het team van Kustgenese 2.0. De samenwerking voelde meteen goed. ‘Ik werd direct als volwaardig teamlid beschouwd en had helemaal niet het gevoel dat zij opdrachtgever waren en ik opdrachtnemer. Bovendien spraken ze regelmatig hun waardering uit. Die open werksfeer maakte het een superfijn project.’

Kennis bijspijkeren

Toch duurde het even voordat Löffler zich de sterk inhoudelijke materie eigen had gemaakt. ‘Toen ik kwam, was het beleidsteam al een tijd bezig. Er waren al heel wat gedachtenstappen gemaakt. Voor het team waren die logisch, maar voor mij als nieuwkomer waren ze dat niet altijd. Ik deed daarom wat ik altijd doe: vragen, vragen, vragen. Ik dwong het team om uit te leggen welke stappen ze hadden gemaakt en waarom. Zo kregen we allemaal een beter beeld van het geheel.’

‘Ik las wel 100 rapporten om de kern van dit project beter te begrijpen.’

Evenwicht vinden

Löffler: ‘De kunst is om de balans te vinden tussen de diepte induiken en de boel begrijpelijk houden. De doelgroep van het syntheserapport bestaat uit professionals. Ik schreef daarom iets minder toegankelijk dan ik normaal doe. Nog steeds eenvoudig natuurlijk, maar soms ontkom je niet aan om wetenschappelijke termen te gebruiken. Dat is ook niet erg. Belangrijker is dat het volledig is en het de doelgroep aanspreekt. Ik wilde geen rapport schrijven dat verdwijnt in een la.’

Reviews

De reviews, die vond Löffler even schrikken. ‘Als je aan een rapport van 100 pagina’s werkt, dan wordt dat echt je kindje. Ik weet dat het document beter wordt van feedback, maar de moed zakte me even in de schoenen toen we commentaren terugkregen. En dan kun je door corona ook niet face to face overleggen. Gelukkig stond ik er allerminst alleen voor. We hebben dit echt als team gedaan.’

Zwart gat

Dat het syntheserapport na een jaar werken bijna klaar is, voelt nog wat onwennig voor Löffler. ‘Ik ben er natuurlijk niet fulltime mee bezig geweest, maar zeker de laatste tijd heb ik er heel veel tijd aan besteed. Ik denk dat ik even in een zwart gat zal vallen. Hoewel ik het aan de ene kant fijn vind om me weer te richten op wat nieuws, ga ik het missen om zo lekker de diepte in te kunnen gaan.’