Biologische verwerking

Landfarming
Landfarming is een techniek waarbij de specie op het land wordt gebracht en wordt ontwaterd. Landfarming duurt langer dan rijpen en is vooral gericht op de afbraak van PAK- en/of minerale olie. Door ploegen en frezen komt er voldoende zuurstof in de bodem om biologische afbraak van organische stoffen te starten. Zowel zoete als zoute baggerspecie verontreinigd met PAK- en/of minerale olie kunnen door middel van landfarming gereinigd worden. Door landfarming worden geen metalen verwijderd. Gezien het feit dat in Nederland veel baggerspecie ook zware metalen bevat, kan landfarming in zijn huidige vorm slechts voor een beperkt deel van de Nederlandse baggerspecie worden ingezet.

Uit onderzoek is gebleken dat de afbraak in elke specie volgens hetzelfde patroon verloopt: namelijk een snelle fase (ca. 2 jaar), gevolgd door een trage fase (zie grafiek). Er zijn technieken ontwikkeld, waarmee vooraf ingeschat kan worden welk verwijderingsrendement gehaald kan worden. Duidelijk is ook dat het mogelijk is om, met uitzondering van extreem verontreinigde species, binnen drie tot vijf jaar een speciekwaliteit te bereiken die voldoet aan de criteria van het Bouwstoffenbesluit. Ook de streefwaarde is haalbaar, maar dan mag tijd niet de limiterende factor zijn.

Vanwege het grote ruimtebeslag van landfarming over een langere periode, kan het zinvol zijn landfarming te combineren met een nuttig gebruik, zoals energieteelt (wilgen) of natuurontwikkeling. Dit bevordert ook de maatschappelijke acceptatie van landfarming.