Vergunningaanvraag

Vergunningaanvraag

Om een vergunning te kunnen verlenen, moet er een vergunningaanvraag zijn ingediend. Deze aanvraag bevat alle noodzakelijke informatie waardoor de vergunningverlener in staat is om te kunnen toetsen aan de wet, beleidsregels, enzovoorts. De vergunningaanvraag bevat onder andere de gegevens van de aanvrager, de locatie waar de activiteiten plaatsvinden en gegevens met betrekking tot de aangevraagde activiteit (stoffen in een oppervlaktewaterlichaam brengen, stoffen in zee brengen, een waterstaatswerk of beschermingszone gebruiken, water in de bodem brengen of eraan onttrekken, water in een oppervlaktewaterlichaam brengen of eraan onttrekken).

Principe "No wrong door"

Met de komst van de Waterwet is een formulier voor het aanvragen van een watervergunning ontwikkeld. Dat kan nog worden gedownload van de websites van de waterbeheerders. Veel eenvoudiger is het aanvragen van een watervergunning via het OLO, het Omgevingsloket online. Dit digitale loket is te bereiken via de website van de gemeente waarin de activiteit plaatsvindt en via de websites van de andere bevoegde instanties. Vanuit het loket wordt de aanvraag naar de juiste instanties doorgezonden. Als de aanvraag nog in papieren vorm wordt ingediend, dan geldt het "no wrong door" principe. Dit houdt in dat als de aanvraag is ingediend bij de gemeente of waterschap, de gemeente/waterschap ervoor zorg draagt dat de aanvraag bij het juiste bevoegd gezag terechtkomt.

Kosteneffectiviteit

De nota “Kosteneffectiviteit van maatregelen ter beperking van emissiebeperkende maatregelen” is afgerond. De nota zal nu bij vergunningverlening worden toegepast en in 2021 als BBT document onder omgevingswet worden vastgesteld. Aanleiding tot de nota was een verzoek vanuit de industrie om te komen naar uniform afwegingskader voor kosten (n.a.v. beleid ZZS in ABM). In de ABM nota waar ook het beleid met betrekking tot ZZS voor water is vastgelegd was het volgende opgenomen:

De reductie van de emissie van ZZS naar water wordt via continue verbetering bewerkstelligd. Het proces om geleidelijk toe te werken naar een zo laag mogelijke concentratie van deze stoffen in het oppervlaktewater moet haalbaar en betaalbaar zijn. Kosten zijn haalbaar en betaalbaar als de gekozen techniek kan worden aangemerkt als BBT, geldend voor de bedrijfstak waar de lozing plaatsvindt of indien vanuit waterkwaliteitsoogpunt verdergaande maatregelen nodig zijn en de kosten van maatregelen zich verhouden tot de milieu impact van de lozing.

In 2016 is in samenwerking tussen overheid (Ministerie I&M, RWS en waterschappen) en industrie (VEMW) een traject opgestart voor de ontwikkeling van een kosteneffectiviteitstool voor emissiebeperkende maatregelen. Het rapport en bijbehorende tool is hiervan het resultaat (zie onder Documenten).