Nauwkeurige omvangbepaling

In het saneringsonderzoek wordt de omvang van de verontreiniging nauwkeurig te worden vastgesteld. Dit moet in principe voor het gehele geval van ernstige verontreiniging gebeuren. De omvangbepaling begint met een horizontale en verticale afbakening van de verontreiniging. Vervolgens wordt het volume van de verontreiniging bepaald. Hierbij kan gebruik worden gemaakt van GIS en/of geostatistiek (zie hieronder). In de Richtlijn Nader Onderzoek voor waterbodems is een strategie opgenomen voor de bepaling van de omvang van een verontreiniging.

Geostatistiek
Om de geografische verspreiding van verontreinigingen in kaart te kunnen brengen, bestaat de behoefte om met een grote mate van precisie diktes van (verontreinigde) bodemlagen in kaart te kunnen brengen. Men kan hierbij gebruik maken van een GIS-omgeving. Om dit te kunnen doen, moet informatie van puntmetingen getransformeerd worden naar gebiedsdekkende informatie (kaarten). Bij deze transformatie wordt vaak gebruik gemaakt van geostatistische interpolatiemethodes. Met interpolatietechnieken wordt de waarde op een niet-gemeten punt geschat aan de hand van omliggende meetpunten.

Methodiek
Met geostatistiek wordt de meest optimale schatting gemaakt voor de niet-bemonsterde punten aan de hand van een stochastisch model. De fout die met de schatting gepaard gaat, kan met behulp van ditzelfde stochastische model bepaald worden. Dit maakt geostatistiek tot een techniek waarmee naast een optimale interpolatie ook de marges en onzekerheden van het geïnterpoleerd oppervlak gekwantificeerd kunnen worden.

Toepassingen
Geostatistiek kan gebruikt worden bij:

• Bepalen van de onzekerheid van een bepaald geconstrueerd vlak (bodemlaag, verontreinigingsgrens etc.);
• Optimalisatie van een meetnet en meetinspanning.

Documentatie

• Toepassing van geostatistiek bij waterbodems (MS2000+ 98.09)