Zoute baggerspecie

A substantial part of harbor sediments consists of silty material often contaminated with persistent compounds such as tributyltin, mineral oil, polychlorinated biphenyls, polycyclic aromatic hydrocarbons, and trace metals at levels with ecological risk ranges from low to high. Laboratory bioassays can improve the hazard assessment of sediments in this intermediatie zone of contamination and make it easier to decide whether harbor sediments need remedial action or if dredged material may be disposed of in open waters.

Four laboratories were compared to ascertain the reproducibility of test methods for five bioassays: the ten day whole sediment bioassay with the amphipodCorophmm volutator, the fourteen day whole sediment bioassay with adult sea urchins Echinocardium cordatum, the Microtox solidphase bioassay with the bacterium Vibrio fischeri, the oyster larvae sediment elutriate bioassay using Crassostrea gigas and the sediment pore water bioassay with the rotifer Brachionus plicatilis. The bioassays were all conducted according to the standard operating procedures of the National Institute for Coastal and Marine Management/RIKZ and carried out with one control sediment and three moderately contaminated dredged materials from the Netherlands.

Four laboratories were compared to ascertain the reproducibility of test methods for five bioassays: the ten day whole sediment bioassay with the amphipodCorophmm volutator, the fourteen day whole sediment bioassay with adult sea urchins Echinocardium cordatum, the Microtox solidphase bioassay with the bacterium Vibrio fischeri, the oyster larvae sediment elutriate bioassay using Crassostrea gigas and the sediment pore water bioassay with the rotifer Brachionus plicatilis. The bioassays were all conducted according to the standard operating procedures of the National Institute for Coastal and Marine Management/RIKZ and carried out with one control sediment and three moderately contaminated dredged materials from the Netherlands.

Op basis van de literatuurscan worden aanbevelingen gedaan als aanzet voor de toekomstvisie. In deze notitie wordt verslag gedaan van de uitgevoerde literatuurscan.

The Chemical Toxicity Test (CTT) was published in the Staatscourant (Government Gazette) of 5 July 2004. The CTT is a new system for assessing the relocation of dredged material in marine waters. A integrated future vision of how sediment is to be dealt with in Dutch marine coastal waters was also announced.

De ontwikkeling van de toekomstvisie en in samenhang hiermee de evaluatie van de CTT vormen de scope van het project ‘Integrale Toekomstvisie Zoute Bagger’. In het bijbehorende projectplan is aangegeven dat als eerste (deel)product een visiedocument wordt opgesteld. Het voorliggende document geeft hier invulling aan in de vorm van een streefbeeld voor het omgaan met baggerspecie in het mariene milieu.

In order to maintain sufficient depth in Dutch seaports, some 30 million cubic meters of material are dregded up and removed each year. Until 2002, the appropriate authorities used the so-called Uniform Content Test (UGT), a chemical oriented test, to assess the suitability of these dredgings for disposal. However, there is a growing need for a suitability test that takes into account new effects, and combined toxic effects of chemicals. As an example, hormone-disrupting effects by TBT have been universally identified. TBT will be included in assessments for this reason.

In dit rapport wordt de respons van Corophium volutator vergeleken op de aanpassing aan het huidige testsysteem bij 3 veldmonsters, waarbij sprake is van een lage toxiciteit t.g.v. chemische verontreinigingen en een hoge ammoniumtoxiciteit. Tevens wordt gekeken of het aangepaste testsysteem leidt tot een minder frequente overschrijding van de ammoniumrandvoorwaarden in de orophium-test. Tegelijkertijd wordt er met chemische metingen nagegaan of de vermindering van de hoeveelheid sediment niet leidt tot een verlaging van andere, met name wateroplosbare toxische stoffen.

De zeepier Arenicola marina komt veel voor op platen en slikken in het mariene getijdegebied. Ze graven lange gangen in het slibrijke zandige sediment, waarin ze fourageren op de organische stof. Ze kunnen tot ruim een halve meter diep in het zand voorkomen waarbij ze zich vaak in de zuurstofarmere grijze sedimentlagen bevinden. In de ecotoxicologie wordt de zeepier ondermeer gebruikt om de acute toxiciteit van een zandrijk sediment te beoordelen.

Document met door DNZ, DNN, DNH, DZH en DZL gecheckte baggerlocaties.