Waarom mag bij ongedraineerd rekenen worden gerekend bij sterktes bij veel grotere rekgrenzen?

De toe te passen rekgrens is een keuze. Hier is geen onderscheid te maken in een gedraineerde of ongedraineerde stabiliteitsanalyse. Bij de keuze voor een rekgrens van 2 tot 5% axiale rek in een triaxiaalproef was de veronderstelling dat een dijk of andere grondconstructie slechts beperkt vervormt wanneer de bijbehorende schuifsterkte wordt gemobiliseerd. Voor het beoordelen van dijken is het relevant dat de schuifsterkte bij bezwijken wordt toegepast en dat kan plaats vinden bij hogere rekgrenzen dan 5%. Een stabiliteitsanalyse voor de beoordeling is immers bedoeld om de kans op overstromen van een dijktraject vast te stellen.