Na 3 jaren met extreem hete zomers en langdurige droogte waren de temperaturen vrij normaal, maar kregen we te maken met extreme neerslag.
Het is al lange tijd één van de belangrijkste vragen in het visonderzoek in de Waddenzee: kunnen vissen ongehinderd van de zoute zee naar het zoete achterland zwemmen en vinden ze dan voldoende plek om zich voort te planten?
Stel je voor dat je op een warme zonnige dag aan de rand van een meer zit. Je hebt een ijsje gehaald en zit daarvan te smullen, met je voeten in het water. En dan, whoops, valt het bolletje van het hoorntje in het water. Het is zo uit het zicht verdwenen. Waar zou het zijn gebleven? En kan het kwaad voor je favoriete zwemplas?
Bij bemonstering van het water van het Haringvliet zijn 3 soorten plankton aangetroffen die we nog niet eerder in de Nederlandse fauna aantroffen. Plankton vertelt veel over de veranderingen in de kwaliteit van onze wateren. Het gaat om de Berlijnse slurfwatervlo Eubosmina berolinensis en de raderdieren Polyarthra luminosa en Synchaeta kitina.
Omdat ook in de Krabbeplas in Vlaardingen regelmatig blauwalg de kop op steekt, heeft Delfland hier in de afgelopen jaren de SolarBee ingezet.
Het is droog in Nederland. Waterschappen en Rijkswaterstaat houden de situatie nauwlettend in de gaten en nemen maatregelen waar nodig. Zo wordt in diverse gebieden extra water vastgehouden en worden waterpeilen verhoogd. In het zuiden van het land zijn diverse onttrekkingsverboden voor grond- en oppervlaktewater van kracht.
Wageningen Marine Research organiseert de Noordzeedagen 2022 met het thema 'Biodiversiteit in de Noordzee – dilemma’s en keuzes in kaart'.
De waterschappen gaan inventariseren op welke plekken waterbeheer samen kan gaan met extra bosaanleg in beekdalen.
Bij het walviskadaver op Rottumerplaat, dat eind 2020 is aangespoeld, zijn 21 nieuwe keversoorten gevonden. De beestjes bleken onder meer gespecialiseerd in het verorberen van huid en botten.
In mei 2022 start het project 'Bouwen met Biobouwers' met als doel het herstel van mossel- en oesterriffen in de Waddenzee. Het innovatieve onderzoeksproject van het NIOZ en Universiteit Utrecht gaat artificiële rifstructuren van biologisch afbreekbaar materiaal 3D-printen. Op deze structuren kunnen mosselen en oesters zich op een natuurlijke manier vestigen, waarna de geprinte riffen vanzelf afbreken.