Maas
Het secretariaat van Internationale Maascommissie is in België in de stad Luik, gevestigd. Het huidige samenwerkingsverdrag dateert van 2003 en is gebaseerd op het samenwerkingsverdrag uit 1994.
Doel van het overleg
Het afstemmen van het waterbeheer voor de Maas en haar belangrijkste zijrivieren. Het gaat Nederland dan vooral om; de goede waterkwaliteit, voldoende water bij droogte en in geval van hoogwater om de veiligheid en schadebeperking bij overstromingen.
Taken die daarbij horen zijn
Afstemmen van verplichtingen van Europese regelgeving over waterkwaliteit en overstromingsrisico- Adviseren en afstemmen van internationale aanpak waar het gaat om plotselinge zware verontreinigingen in het Maasstroomgebied.
Welke landen doen mee?
Duitsland, Luxemburg, Frankrijk, België (Wallonië, Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest) en Nederland.
Resultaten
- Waterkwaliteit
Verbeterde waterkwaliteit: Dankzij grensoverschrijdende samenwerking is de waterkwaliteit aanzienlijk verbeterd. Hierdoor is het Maaswater nu een betrouwbare bron voor drinkwater en is ook een goed herstel van de natuur in en rondom de Maas opgetreden.
De informatie over de waterkwaliteit wordt uitgewisseld en de monitoring hiervan wordt afgestemd.
Er is een digitaal Waarschuwingen en Alarmering Systeem. Hiermee waarschuwen de landen en gewesten elkaar wanneer de ecologie bedreigd wordt, of wanneer het onveilig is om drinkwater te maken van Maaswater.
Obstakels voor vissen die van nature langs de Maas trekken zijn beter passeerbaar gemaakt, waardoor paaigebieden weer kunnen worden bereikt.
Er is een overkoepelend beheersplan gemaakt waarin de beheersplannen (Kaderrichtlijn Water) van de afzonderlijke landen en gewesten zijn afgestemd.
- Hoogwater
Er worden gegevens uitgewisseld tussen verschillende partijen (bovenstrooms-benedenstrooms) om hoogwater te kunnen voorspellen en op tijd aan te zien komen.
Wat moet er in de Maas nog gebeuren?
De waterkwaliteit is nog niet voldoende op orde. Zoals gezegd is op vele punten goede voortgang geboekt maar de doelen die door de Europese richtlijnen worden gesteld zijn nog niet gehaald (maar wel voor een aanzienlijk deel binnen bereik).
Er worden nog steeds stoffen geloosd die niet in oppervlaktewater horen te zitten.
De ontwikkeling van de natuurwaarden (ecologisch herstel) gekoppeld aan de economisch belangrijke gebruiksfuncties (drinkwater, industrie, landbouw, transport, recreatie ed.) blijft een grote uitdaging.
Nederland heeft veel geïnvesteerd in "droge voeten" en in het risico management bij overstromingen. Het project Maaswerken maar ook tal van andere projecten zijn hier goede voorbeelden van. Door beter en intensiever samen te werken met de buren kunnen hier nog verdere resultaten worden geboekt.
Als laatste maar zeker niet als minste zal de klimaatsverandering ook gevolgen hebben voor de Maas. De Maas commissie wordt door Nederland gezien als een belangrijk platform voor overleg en initiatieven op dit gebied.