CIW 4 2000-12 Handhaving Wvo

Het voorliggende rapport is een herziening van het CIW-rapport ‘Handhaven is doen’ uit 1992. Vernieuwing was nodig in verband met ontwikkelingen op het terrein van wetgeving en beleid. Daarnaast is er meer behoefte ontstaan aan handhaving op het bestuur(srechte)lijke vlak.

Handhaving krijgt meer aandacht en vanuit de politiek wordt erop aangedrongen minder te gedogen en betere regels op te stellen. Daarom is het belangrijk te zorgen voor handhaafbare Wvo-vergunningen. Het rapport heeft als subtitel meegekregen: een kwestie van kunnen, willen en doen. Deze drie werkwoorden vormen de succesfactoren van een goede en adequate handhaving. Met dit rapport wordt de basis gelegd voor een eenduidige en transparante werkwijze voor de handhaving door alle waterkwaliteitsbeheerders. Een goede en adequate handhaving begint met een goede en adequate regelgeving (vergunningen en algemene maatregelen van bestuur). Aanbevolen wordt om bij het opstellen van deze vergunningen en amvb’s meer dan tot nu toe ook de handhaver te betrekken. Handhaving wordt daarmee van sluitpost tot het onmisbare sluitstuk van het waterkwaliteitsbeheer.

Handhaving is meer dan het uitsluitend inzetten van bestuursrechtelijke en strafrechtelijke sanctiemiddelen. Voorlichting en communicatie zijn in het bijzonder de bestuurlijke preventieve instrumenten die in een handhavingsproces tevens een belangrijke rol spelen. Het op maat toepassen van de verschillende handhavingsinstrumenten sluit daarmee aan bij de huidige beleidslijn om de eigen verantwoordelijkheid van bedrijven voor het milieu via vergunningen op hoofdzaken/vergunningen op maat centraal te stellen. Toepassing van handhavingsinstrumenten moet echter voor eenieder transparant zijn. Willekeur moet worden vermeden. De werkwijze van de handhaving wordt dan ook in strategieplannen en toezichtplannen schriftelijk vastgelegd.