CIW 4 1986-09 Afvalwaterproblematiek ziekenhuizen 1986

Als gevolg van vele aktiviteiten die in een ziekenhuis plaatsvinden en het grote aantal stoffen dat erbij wordt gebruikt, kan het ziekenhuisafvalwater belast worden met een groot scala van niet-zuurstofbindende stoffen zij het in relatief geringe hoeveelheden. Bronnen die daarbij zijn aan te wijzen zijn laboratoria, röntgenafdelingen, verpleegafdelingen en apotheken. In het algemeen kan gesteld worden dat het ziekenhuisafvalwater veel overeenkomst met huishoudelijk afvalwater vertoont; met dien verstande dat:

de gehalten van sommige zware metalen, in het ziekenhuisafvalwater, op een niveau hoger liggen. (Kenmerkend voor ziekenhuisafvalwater is de aanwezigheid van zilver, barium, koper, kwik en in mindere mate zink).

organische microverontreinigingen, die een relatie vertonen met gebruikte organische oplosmiddelen, desinfectiemiddelen en schoonmaakmiddelen goed aantoonbaar zijn.

door het relatief grote waterverbruik in het ziekenhuis het ziekenhuisafvalwater minder belast lijkt te zijn met zuurstofbindende stoffen. (De CZV/sZV verhouding verschilt niet noemenswaardig veel van die van huishoudelijk afvalwater).